Raman Khomich
Zakład Dydaktyczny Chemii Nieorganicznej i Analitycznej
Pracowania Teorii i Zastosowań Elektrod
Badanie bioelektrod pokrytych siarczkami, selenkami molibdenu lub wolframu modyfikowanych litem oraz enzymami lakazy lub oksydazy glukozowej
Raman Khomich
Promotor: dr Krzysztof Stolarczyk
Celem pracy było zastosowanie nanostruktur 2D dichalkogenków metali przejściowych: siarczków, selenków molibdenu lub wolframu interkalowanych lub nie interkalowanych litem, jako podłóż elektrodowych do unieruchamiania enzymów m.in. lakazy oraz oksydazy glukozowej.
Dichalkogenki metali przejściowych (TMDs, z ang. Transition Metal Dichalcogenides) są materiałami warstwowymi, w których każda warstwa X–M–X składa się z atomu metalu przejściowego M (Mo, W, Re, V, Ta) znajdującego się pomiędzy dwoma atomami chalkogenków X (S, Se, Te)1. W badaniach scharakteryzowano elektrochemicznie TMDs na elektrodach GCE w układach z enzymami: lakazą i oksydazą glukozową w obecności i nieobecności próbnika redoks 1,4–benzochinonu. Badania wykazały lepsze właściwości biokatalityczne elektrod pokrytych TMDs interkalowanych litem oraz po unieruchomieniu enzymu w porównaniu do tych nie interkalowanych litem. Wykazano również, że elektrody pokryte TMDs interkalowanych litem oraz po unieruchomieniu oksydazy glukozowej mogą być zastosowane do oznaczania glukozy w roztworze.
Literatura:
[1] Huczko A., Dąbrowska A., Kurcz M., Grafen. Otrzymywanie, charakterystyka, zastosowania, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2016.