Dolega Karolina
Zakład Chemii Fizycznej i Radiochemii
Pracownia Elektrochemii
Otrzymywanie i badanie właściwości sorpcyjnych dwuskładnikowych układów polielektrolitowych
Karolina Dolega
Promotor: dr Marcin Strawski
Polielektrolity to wielkocząsteczkowe związki chemiczne, których mery zawierają grupy jonowe lub jonogenne zdolne do elektrolitycznej dysocjacji. Substancje te posiadają odpowiednio dużo ładunków jonowych (polijonów) oraz jonów o przeciwnych znakach (przeciwjonów). [1] [2] Jako odrębna grupa związków polimerowych została scharakteryzowana w latach 30 – tych XX wieku. Wykorzystane w latach 90 – tych techniki osadzania warstwa po warstwie, LbL (ang. layer – by – layer) do tworzenia obiektów naprzemiennie utworzonych z polikationu i polianionu ponownie wzbudziły zainteresowanie wśród naukowców i otworzyły nowe możliwości ich zastosowań. [3]
Celem pracy było otrzymanie trwałych, dwuskładnikowych filmów polielektrolitowych złożonych z polietylenoiminy oraz alginianu sodu oraz zbadanie właściwości sorpcyjnych otrzymanych układów. Zastosowanymi technikami badawczymi były spektroskopia UV – VIS, woltamperometria cykliczna oraz spektroskopia fotoelektronów wzbudzanych promieniowaniem rentgenowskim. Przy użyciu odpowiednich metod wyznaczono stężenie jonów miedzi i kadmu pochłoniętych przez uprzednio utworzone warstwy polielektrolitowe. Na drodze syntezy chemicznej wychwycone w sieci polielektrolitów jony zostały przekształcone w siarczki. Otrzymane w taki sposób filmy kompozytowe przeanalizowano pod kątem aktywności fotochemicznej. [4]
Literatura:
[1] Ostrowska – Czubenko J., Membrany, teoria i praktyka, zeszyt III, Wiązanie przeciwjonów w roztworach polielektrolitów syntetycznych i naturalnych, Uniwersytet Mikołaja Kopernika, Toruń 2009.
[2] Rabek T.J., Współczesna wiedza o polimerach, Wydawnictwo naukowe PWN, Warszawa 2008.
[3] T. Boudou, T. Crouzier, K. Ren, G. Blin, C. Picart. Adv. Mater. 2010, 22, 441-467.
[4] M. Bouroushian, Electrochemistry of Metal Chalcogenides, Springer-Verlag Berlin Heidelberg, 2010.