Tycz Agnieszka
Zakład Dydaktyczny Chemii Organicznej
Pracownia Syntezy Nanomateriałów Organicznych i Biomolekuł
Synteza prętopodobnych tioli do modyfikacji powierzchni anizotropowych nanocząstek złota
Agnieszka Tycz
Promotor: dr hab. Damian Pociecha
Opiekun: mgr Piotr Szustakiewicz
Anizotropowe nanocząstki złota, jak na przykład nanotrójkąty, wykazują niezwykłe właściwości optyczne oraz silne wzmocnienia pola elektromagnetycznego w okolicach zakrzywionej powierzchni. Właściwości te są interesujące z punktu widzenia aplikacji w dziedzinach biomedycznych, analitycznych czy katalitycznych.1 Żeby w pełni wykorzystać potencjał aplikacyjny nanocząstek niezbędna jest technologia tworzenia kontrolowanych, uporządkowanych struktur o dużej powierzchni.
W powyższym kontekście warto zauważyć wzrost zainteresowania chemią organiczną w obszarze badań nad nanomateriałami. Przyłączanie związków organicznych o zadanej strukturze do powierzchni nanocząstek pozwala na łatwą modyfikację właściwości nanocząstek, np. zmianę ich charakteru z hydrofilowego na hydrofobowy i odwrotnie.2 Jest to również niezwykle obiecująca strategia kontroli procesu samoorganizacji nanocząstek.
Rysunek 1. Struktury otrzymanych ligandów organicznych
Głównym celem pracy było opracowanie metody przygotowania monowarstw hybrydowych nanotrójkątów złota o dwuwymiarowej, uporządkowanej strukturze i dużej powierzchni. Do rozwiązania stawianego problemu wybrałam metody chemii organicznej. Aby osiągnąć wyżej postawiony cel pracę podzielono na cztery etapy. Pierwszy polegał na zaprojektowaniu oraz syntezie związków organicznych (ligandów) do modyfikacji powierzchni anizotropowych nanocząstek (Rysunek 1). Drugi etap to synteza hydrofilowych nanotrójkątów złota o kontrolowanej wielkości. W trzecim etapie łączyłam wcześniej uzyskane materiały w celu hydrofobizacji powierzchni nanocząstek i umożliwieniu tworzenia stabilnych zawiesin w rozpuszczalnikach organicznych. Ostatnią częścią pracy była optymalizacja metody tworzenia i nakładania na podłoże monowarstw nanotrójkątów uzyskanych w procesie samoorganizacji na granicy faz ciecz-powietrze.
Literatura:
[1] Sajanlal P. R., Sreeprasad T. S., Samal, A. K., Pradeep T., Nano Rev., 2011, 2, 5883.
[2] Serrano-Montes A. B., Jimenez de Aberasturi D., Langer J., Giner-Casares J. J.,
Scarabelli L., Herrero A., Liz-Marzan L. M., Langmuir, 2015, 31, 9205-9213.