Malicka Iga
Zakład Chemii Nieorganicznej i Analitycznej
Pracownia Teoretycznych Podstaw Chemii Analitycznej
Multikomuatcyjny system przepływowy do fluorymetrycznego oznaczania kreatyniny w surowicy krwi ze zintegrowanym układem odbiałczającym
Iga Malicka
Promotor: dr hab. Łukasz Tymecki
Opiekun: mgr Izabela Lewińska
Kreatynina to substancja syntezowana w mięśniach jako produkt procesów metabolicznych. Większość kreatyniny usuwana jest z organizmu wraz z moczem. Mimo, że nie spełnia ona żadnej biologicznej funkcji, jest bardzo istotnym analitem w diagnostyce klinicznej. Podwyższone stężenie kreatyniny w surowicy krwi (>150 μmol·L-1) świadczy o nieprawidłowym przebiegu procesu filtracji w nerkach, natomiast zbyt niskie stężenie (<40 μmol·L-1) może sygnalizować dystrofię mięśniową [1].
Podczas projektu magisterskiego skonstruowano multikomutacyjny układ przepływowy do oznaczania kreatyniny w surowicy krwi. Zastosowanie analizy przepływowej umożliwia zmechanizowanie procedury analitycznej, co pozwala na osiągnięcie lepszej precyzji, powtarzalności i odtwarzalności wyników w porównaniu do procedur manualnych. Oznaczeń dokonywano metodą fluorymetryczną z użyciem kwasu 3,5‑dinitrobenzoesowego. Metoda ta jest korzystną alternatywą do rutynowo stosowanych metod oznaczania kreatyniny: metody Jaffé i metody enzymatycznej, ze względu na większą selektywność i mniejszy koszt odczynników [2].
W toku eksperymentu zoptymalizowano fizyczne i chemiczne parametry układu, tak, by osiągnąć jak największą czułość oznaczeń. By uniknąć białkowych interferencji w stosowanej reakcji, a także chcąc uniknąć konieczności manualnego odbiałczania próbek, w technologii druku 3D wytworzono deproteinizujący reaktor, który zintegrowano z wytrząsarką oraz układem przepływowym. W ten sposób cała procedura analityczna przeprowadzana była w sposób zmechanizowany. Odbiałczania dokonywano za pomocą kwasu trichlorooctowego.
Uzyskane parametry analityczne układu pozwalają na oznaczanie surowiczej kreatyniny w stężeniach fizjologicznych i patologicznych. W końcowym etapie eksperymentu poddano etapie próbki rzeczywiste – surowice kontrolne. Wyniki oznaczeń porównano z wynikami uzyskanymi dla surowic odbiałczanych według tradycyjnej procedury manualnej i uzyskano satysfakcjonującą korelację.
Literatura:
[1] Cánovas R., Cuartero M, Crespo G.A., Biosens. Bioelectron. 2019, 130, 110.
[2] Lewińska I., Michalec M., Tymecki Ł., Anal. Chim. Acta 2020, 1135, 116.