Przedstawiamy projekty (dwóch pracowników z Wydziału Chemii – dr. hab. Marcina Karbarza i dr. hab. Wojciecha Hyka, prof. ucz.), które otrzymały finansowanie w ramach programu „Inkubator Innowacyjności 4.0”, realizowanego przez Uniwersytecki Ośrodek Transferu Technologii Uniwersytetu Warszawskiego, UWRC sp. z o.o. oraz Ośrodek Transferu Technologii Politechniki Świętokrzyskiej.
UZYSKANIE KOLEJNEGO ETAPU GOTOWOŚCI TECHNOLOGICZNEJ DLA WYNALAZKU POZWALAJĄCEGO NA EFEKTYWNE OCZYSZCZANIE DZIEŁ SZTUKI
dr hab. Marcin Karbarz, Wydział Chemii
Projekt poświęcony uzyskaniu podwyższenia etapu gotowości technologicznej dla wynalazku pozwalającego na efektywne oczyszczanie dzieł sztuki. Zgłoszona w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej metoda polega na wykorzystaniu specjalnie przygotowanego organożelu do usunięcia starych mas woskowo-żywicznych, które miały wzmacniać zabytkowe płótna malarskie.
Niestety XVII-wieczna metoda konserwacji okazuje się mieć istotne wady zarówno techniczne (uszkadzanie płótna), jak i estetyczne (przyciemnianie obrazów oraz wpływ na kolorystykę dzieł malarskich). Konieczne jest więc ratowanie konserwowanych w ten sposób dzieł. Jednak stosowane obecnie w tym celu rozpuszczalniki są toksyczne. Opracowany organożel jest znacznie bezpieczniejszy dla zdrowia ludzi, a jednocześnie w pełni bezpieczny dla samych dzieł podlegających konserwacji.
***
ELEKTROCHEMICZNE WYTWARZANIE BEZMATRYCOWYCH DWUSKŁADNIKOWYCH UKŁADÓW NANOCZĄSTEK METALI
dr hab. Wojciech Hyk, prof. ucz., Wydział Chemii
Rozwiązanie ma na celu efektywne i ekonomiczne wytwarzanie preparatów opartych na aktywnych nanoskładnikach, co umożliwi różnorodne ich zastosowanie, np. w ogrodnictwie i rolnictwie – do ochrony roślin oraz plonów przed różnego rodzaju chorobami grzybowymi w czasie wzrostu i długotrwałego przechowywania, aby ograniczyć stosowanie szkodliwych pestycydów, czy też w pszczelarstwie – do likwidacji zagrożeń bakteryjnych oraz jako bezpieczny oprysk w pobliżu pasiek pszczelich.
Ale to nie jedyne możliwości.
Preparat z powodzeniem zapobiega powstawaniu nalotów grzybiczych w instalacjach klimatyzacyjnych, ale można użyć go także do stworzenia antybakteryjnych nawiewów w śluzach powietrznych w zakładach przetwórstwa mięsnego i owocowego. Przewagą opracowanego rozwiązania jest z jednej strony znacznie większa trwałość uzyskiwanych powłok, co pozwala na podniesienie wydajności produktu końcowego oraz ograniczenie wpływu na środowisko, a z drugiej strony – zdolność powstałych powłok do samoregeneracji, która podnosi ich skuteczność.
Źródło: www.uott.uw.edu.pl