Dzień Odkrywców zdalnie 13 marca 2021
05 marca 2021
Co liczba pi ,,robi’’ w najpiękniejszym wzorze matematyki? Jakie wielkie i małe odkrycia zostały dokonane całkiem przypadkiem? Czy koło musi mieć okrągły kształt? Czy częste mycie skraca życie? Odpowiedzi na te i inne pytania będzie można poznać 13 marca, podczas szóstej edycji Dnia Odkrywców Kampusu Ochota UW. Wydarzenie odbędzie się online.
Dzień Odkrywców Kampusu Ochota Uniwersytetu Warszawskiego 2021 to wspólne przedsięwzięcie Wydziałów: Biologii, Chemii, Fizyki, Geologii, Matematyki, Informatyki i Mechaniki oraz jednostek współpracujących: Centrum Nowych Technologii, Środowiskowego Laboratorium Ciężkich Jonów, Centrum Nauk Biologiczno-Chemicznych, jak i Kolegium Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Matematyczno-Przyrodniczych. Wydarzenie jest skierowane przede wszystkim do młodzieży ostatnich klas szkoły podstawowej i szkół ponadpodstawowych.
Tegoroczna edycja przypada w przeddzień Międzynarodowego Dnia Liczby Pi, dlatego podczas Dnia Odkrywców Kampusu Ochota UW będzie można wiele razy usłyszeć o liczbie pi i jej nieoczekiwanych zastosowaniach.
Co piszczy na Ochocie?
Transmisja ze studia DOKO rozpocznie się 13 marca o godz. 10:00 panelem interdyscyplinarnym „Co piszczy na Ochocie?”. Przedstawiciele wydziałów, które znajdują się na Ochocie, opowiedzą w jakich dziedzinach można natknąć się na liczbę pi. I tak uczestnicy panelu dowiedzą się, dlaczego liczba pi pojawia się w rozwiązaniach problemów fizycznych, w których na pierwszy rzut oka nie ma nic „okrągłego”. Biolog przedstawi 3,14 zastosowań masy perłowej, a od chemika będzie można usłyszeć, czym są wiązania pi, orbitale pi i oddziaływania pi. Geolog opowie o kuli ziemskiej i o tym, dlaczego warto zatrudnić go do kopania studni w Afryce. Wreszcie matematyk, który o pi powinien wiedzieć najwięcej, przyzna się, bez wstydu, czego o tej liczbie wcale nie wie i być może nigdy wiedzieć nie będzie! Odbędzie się także quiz ,,Mistrz mowy naukowej’, podczas którego będzie można zmierzyć się z naukowym „żargonem”.
Kostka w 3D, ekomydło i elektronika
Jak co roku, choć w innej formie, uczestnicy DOKO będą mogli wysłuchać wykładów popularnonaukowych, a także wziąć udział w warsztatach i pokazach. Jedną z wielu ciekawych propozycji są warsztaty online „Inventor – I stwórz coś z niczego!”. Ich uczestnicy poznają program Autodesk Inventor, przeznaczony do tworzenia modeli 3D, a następnie zaprojektują autorskie kostki do gry, które zostaną wydrukowane na drukarkach 3D. Gotowe modele będzie można odebrać na Wydziale Fizyki UW.
Podczas wirtualnych warsztatów będzie okazja, by poznać sekrety prądu. Uczestnicy wykonają w domu podstawowe układy elektroniczne ze specjalnie przygotowanego zestawu. Miłośnicy ekologicznych rozwiązań dowiedzą się od ekspertów z Wydziału Biologii UW, jak własnoręcznie zrobić naturalne kosmetyki i urozmaicić codzienną pielęgnację.
Wirtualny kampus
Uczestnicy DOKO będą mogli „podejść” do wirtualnych stoisk wydziałów oraz jednostek UW i z pierwszej ręki uzyskać informacje o studiach prowadzonych na wydziałach Kampusu na Ochocie. Swoje jednostki w studiu prezentować będą dziekani i prodziekani. Podczas spotkań będzie można zadawać pytania.
Program Dnia Odkrywców Kampusu Ochota UW:
10:00-13:00 – studio DOKO,
10:00–11:00 – panel interdyscyplinarny „Co piszczy na Ochocie?”,
11:00–11:30 – rozmowy z dziekanami cz.1,
11:30–12:00 – quiz „Mistrz mowy naukowej’’ (na platformie Kahoot) – przygotujcie telefony i bawcie się z nami całą rodziną!,
12:00–13:00 – rozmowy z dziekanami cz.2,
13:00–17:00 – wykłady popularnonaukowe, pokazy i warsztaty online, wirtualne stoiska informacyjne wydziałów i jednostek UW,
17:00–18:00 – premiera nagranych wcześniej filmów.
Szczegółowy program, aktualności i opisy zajęć znajdują się na stronie wydarzenia doko.mimuw.edu.pl i na facebook.com/DOKOUW
Na niektóre zajęcia obowiązują zapisy, rejestracja potrwa do wyczerpania limitu miejsc.
Film, Prowadzący: koordynator: dr Sylwia Żołądek
Na wirtualnych straganach chemicznych uczestnicy będą mogli obejrzeć niezwykłe doświadczenia chemiczne. Zobaczycie jaka chemia może być piękna, kolorowa i zaskakująca! Świetna zabawa gwarantowana!
Źródło: www.uw.edu.pl
Wspomnienie – dr Mirosław Dolata [*]
Dr Mirosław Dolata, fizykochemik (1954 – 2020)
Dr Mirosław Dolata urodził się w 1954 roku w Poznaniu. Po przeprowadzce rodziny do Warszawy ukończył w 1974 roku znane Technikum Chemiczne nr 1. Następnie rozpoczął studia na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego, które zakończył dyplomem magisterskim w 1978 roku. W tym samym roku rozpoczął pracę w Instytucie Chemii Fizycznej PAN (1978 – 2008), gdzie prowadził badania nad wymianą masy i ciepła, pod kierunkiem prof. dr hab. Iwony Ziółkowskiej, która została promotorem jego pracy doktorskiej. Pracę doktorską o tej samej tematyce obronił w 1991 roku na Wydziale Inżynierii Chemicznej i Procesowej Politechniki Warszawskiej uzyskując tytuł doktora nauk technicznych – specjalność inżynieria chemiczna. Po otrzymaniu tytułu naukowego doktora, w Instytucie Chemii Fizycznej, pracował w grupie prof. Andrzeja Kawczyńskiego nad bardzo trudnymi w opisie nieliniowymi układami elektrochemicznymi – dalekimi od stanu równowagi tzw. strukturami dysypatywnymi, gdzie oprócz stanów stacjonarnych występują również oscylacje wielo-periodyczne oraz chaos.
Dr Dolata był człowiekiem o niezwykle twórczym umyśle i szerokich zainteresowaniach, co umożliwiało mu współpracę z wieloma grupami badawczymi, nie tylko w macierzystym Instytucie. Jego zainteresowania między innymi skierowane były na zjawiska fizykochemiczne zachodzące na powierzchni ciał stałych. Do badania tych zjawisk wykorzystywał różne techniki elektrochemiczne stało- i zmiennoprądowe, w tym wirującą elektrodę dyskową. Dzięki temu powstał szereg publikacji m.in. we współpracy z grupami badawczymi prof. Marii Janik-Czachor (IChF PAN), prof. Andrzeja Szummera (Wydział Inżynierii Materiałowej PW) oraz prof. Jolanty Bukowskiej i Prof. Andrzeja Kudelskiego (Wydział Chemii UW), w których opisano różne metody elektrochemiczne prowadzące do formowania mikro- i nano- struktur o spektakularnej morfologii na powierzchniach metalicznych srebra, miedzi i tytanu. Te nietypowe, a charakterystyczne struktury miały między innymi zastosowanie jako wysoce aktywne podłoża w badaniach podstawowych adsorpcji metodą powierzchniowo wzmocnionej spektroskopii Ramana (SERS) oraz jako katalizatory dla reakcji odwodornienia związków organicznych (prof. Arpad Molnar, University of Szeged, Węgry). Okresowo, w 1994 roku dr Dolata pracował na stanowisku adiunkta na Wydziale Chemii Stosowanej Uniwersytetu w Genewie (Szwajcaria) w grupie prof. Jana Augustyńskiego, gdzie zajmował się zagadnieniami związanymi z foto-elektrochemią i właściwościami elektrochemicznymi dwutlenku tytanu. Od 2003 roku Dr Mirosław Dolata był zatrudniony na Wydziale Technologii Drewna Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie w Katedrze Fizyki (obecnie Katedra Fizyki i Biofizyki, Instytut Biologii SGGW). Badania prowadzone w tym okresie koncentrowały się wokół zagadnień termodynamiki nierównowagowej, opisujących granicę faz ciecz/ciało stałe (tj. kropla cieczy na powierzchni ciała stałego) oraz właściwości fizykochemicznych układów mikroprzepływowych zastosowanych w układach biologicznych. W tym czasie rozwinęła się i zaowocowała kilkoma publikacjami współpraca z dr hab. Jackiem A. Michalskim (WBMiP PW) i dr hab. Sławomirem Jakiełą, prof. SGGW (KFiB, IB SGGW).
Dr Dolata był cenionym dydaktykiem. W okresie od 1999 do 2002 r. był nauczycielem w Towarzystwie Oświatowym im. Cecylii Plater-Zyberkówny. Do końca pracował na Wydziale Fizyki i Biofizyki Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie jako lubiany i ceniony przez studentów wykładowca. Był zaangażowany w działania na rzecz poprawy jakości nauczania fizyki i chemii w szkolnictwie, w skali kraju. Jego filmy edukacyjne dla nauczycieli, połączone z pomysłowymi demonstracjami, w sposób prosty i obrazowy wyjaśniały różne zjawiska fizyczne, które potem stawały się „oczywiste”; są one nadal dostępne na stronie Ministerstwa Edukacji Narodowej. Był także doskonałym elektronikiem, zaprojektował i skonstruował liczne unikalne przyrządy pomiarowe (które zwykle nie były dostępne na rynku komercyjnym), zarówno dla celów własnych, jak i na zamówienia. Te umiejętności pozwoliły mu też na pogłębianie własnych pasji badawczych. Był znany i powszechnie ceniony przez liczne środowiska naukowe i akademickie.
Będzie nam Go brakowało…
Pozostanie na zawsze w naszej pamięci.
Koleżanki i Koledzy z IChF PAN, WIM PW, WBMiP PW, Wydziału Chemii UW, SGGW, Uniwersytetu Genewskiego, Szwajcaria, oraz Lawrence Berkeley National Laboratory, USA