Prof. Agata Michalska-Maksymiuk – laureatka Nagrody I st. im. W. Świętosławskiego
19 grudnia 2020
Oddział Warszawski Polskiego Towarzystwa Chemicznego przyznaje Nagrodę im. Wojciecha Świętosławskiego za wybitne osiągnięcia naukowe w dziedzinie chemii. Celem Nagrody jest wspieranie i propagowanie działalności badawczej chemików z regionu warszawskiego. Nagrodę po raz pierwszy przyznano w 2013 r.
Uroczyste spotkanie z symbolicznym wręczeniem nagród odbyło się w formule on-line na platformie zoom.us w czwartek 17 grudnia 2020 r. W trakcie spotkania prof. Ewa Górecka (UW), tegoroczna Laureatka Nagrody Fundacji na rzecz Nauki Polskiej, wygłosiła wykład nt. „Hierarchiczne struktury chiralne z niechiralnych molekuł”.
Laureaci 2020
Nagroda Specjalna – prof. dr hab. Małgorzata Barańska
Nagroda I stopnia, ex aequo – prof. dr hab. Irena Kulszewicz-Bajer i prof. dr hab. Agata Michalska-Maksymiuk
Nagroda II stopnia – dr inż. Krzysztof Durka
Nagroda III stopnia – dr inż. Piotr Jankowski
Prof. dr hab. Agata Michalska-Maksymiuk
Wspólną cechą zainteresowań badawczych Profesor Agaty Michalskiej-Maksymiuk w ostatnich latach jest oryginalne, odmienne od ogólnie przyjętego, spojrzenie na sensory jonowe uwzględniające zastosowanie nowych materiałów i metod badań ich właściwości. Do najważniejszych osiągnięć Laureatki należą: (i) zaproponowanie i wykorzystanie optycznie czułego polimeru przewodzącego jako matrycy, co pozwoliło na znaczne poszerzenie obszaru zastosowań optod i umożliwiło wykorzystanie sensora w mediach o różnym pH; (ii) nowatorskie wykorzystanie w warstwie przetwornikowej zamiast klasycznego układu stanowiącego parę redoks, dwóch związków trwałych w swoich formach redoks, ale niebędących parą. (iii) odkrycie i ilościowy opis niekorzystnego zjawiska w elektrodach jonoselektywnych, jakim jest samorzutne przenikanie składników warstwy przetwornikowej (np. z polioktylotiofenu) do warstwy receptorowej oraz zaproponowanie nowego nanostrukturalnego kompozytu w celu ograniczenia tego niekorzystnego efektu; (iv) wprowadzenie nanowłókien elektroprzędzonych jako optod.
Agata Michalska-Maksymiuk od okresu studiów jest związana z Wydziałem Chemii UW, w 1996 r. uzyskała stopień doktora, w 2005 r. habilitację, a w 2012 r. tytuł profesora. Zainteresowania naukowe prof. Agaty Michalskiej dotyczą sensorów chemicznych, a w szczególności zrozumienia mechanizmów działania elektrochemicznych i optycznych czujników jonowych, możliwości wpływania na parametry analityczne tych urządzeń, szczególnie dzięki wykorzystaniu nanomateriałów: nanocząstek polimerowych, nanomateriałów węglowych, w ostatnich latach także nanowłókien elektroprzędzonych. Agata Michalska jest współautorem ponad 140 publikacji.
Źródło: www.ptchem.waw.pl
Wspomnienie Profesor Krystyny Samochockiej [*]
Z głębokim smutkiem i żalem zawiadamiamy, że zmarła
prof. dr hab. Krystyna Samochocka.
Pogrzeb Pani Profesor odbędzie się we wtorek – 22 grudnia o godz. 13:00 w kościółku na Wawrzyszewie,
po czym nastąpi wyprowadzenie zwłok na pobliski cmentarz.
Społeczność akademicka Wydziału Chemii Uniwersytetu Warszawskiego
Pani profesor Krystyna Samochocka była wieloletnim pracownikiem Katedry Chemii Jądrowej, a po jej przekształceniu, Pracowni Radiochemii i Chemii Radiacyjnej Wydziału Chemii UW. W całym okresie swojej działalności naukowej i dydaktycznej interesowała się problemami radiochemii. W początkach swej kariery zawodowej profesor Samochocka zajmowała się abiogenną syntezą aminokwasów siarkowych inicjowanych wysoką temperaturą i promieniowaniem jonizującym, a także badaniem aminokwasów siarkowych i ich analogów selenowych, mających właściwości ochronne przed promieniowaniem jonizującym. Prof. Samochocka wraz z współpracownikami badała właściwości fizykochemiczne kompleksów platyny o znaczeniu biologicznym. Dużym Jej osiągnięciem było opracowanie preparatu organicznego, zawierającego kompleks Tc-99m pod nazwą HEPIDA, wykazujący powinowactwo narządowe do wątroby i dróg żółciowych. Innym otrzymanym radiofarmaceutykiem, służącym do scyntygraficznej lokalizacji nowotworu, był aminokwas siarkowy, włączony do wybranego aminokwasu cis-platyny znakowany Yb-169. Przydatność tego preparatu została potwierdzona klinicznie. We współpracy z Instytutem Scherrera (Szwajcaria) i Uniwersytetem w Saarbruecken zostały opracowane także inne preparaty o właściwościach chemo- i radioterapeutycznych. Po nawiązaniu ścisłej współpracy prof. Samochockiej z Instytutem Onkologii wzrosły możliwości badania znakowania markerów nowotworowych oraz syntezy radiofarmaceutyków i chemioterapeutyków, a także związków, obniżających barierę immunologiczną. Preparaty te znalazły zastosowanie do diagnozy i leczenia chorób nowotworowych.
Profesor Krystyna Samochocka była cenionym i lubianym nauczycielem akademickim, promotorem wielu prac magisterskich i doktorskich. Dwukrotnie (w latach 1987 – 1993) pełniła obowiązki prodziekana Wydziału Chemii UW. Profesor Samochoka cieszyła się sympatią całej społeczności Wydziału i taką Ją zapamiętamy.
