Publikacja naukowców z UW w „Physical Review Letters”
02 października 2019Dr Szymon Niewieczerzał z Centrum Nowych Technologii i dr hab. Joanna Sułkowska, prof. UW z Wydziału Chemii opublikowali artykuł w czasopiśmie „Physical Review Letters”. W prestiżowym tygodniku naukowcy z Uniwersytetu Warszawskiego opisali rezultaty badań nad strukturami łańcuchów białkowych.
Łańcuchy białkowe ulegają zwijaniu do struktury natywnej. Szczególnym przypadkiem zwijania jest ten, gdy oddalone od siebie aminokwasy łańcucha tworzą tzw. mostek dwusiarczkowy. Wówczas łańcuch przybiera postać pętli ze swobodnymi końcami. Z kolei superskręcenie (ang. supercoiling) to – według dotychczasowych badań – najbardziej złożony rodzaj struktury białkowej z mostkami dwusiarczkowymi.
Autorzy przedstawili proces zwijania białka z motywem superskręcenia, uwzględniając przede wszystkim mechanizm przechodzenia końca łańcucha przez pętlę. Naukowcy pokazali, że stabilność białka można mierzyć poprzez obserwację wahań minimalnej powierzchni rozpiętej na pętli łańcucha spiętej mostkiem dwusiarczkowym. Wykazali też, że złożona topografia białka, której przykładem jest superskręcenie, zwiększa jego stabilność. Tym samym, motyw superskręcenia pozwala białku na funkcjonowanie w ekstremalnych warunkach fizycznych, które są szkodliwe dla większości organizmów na Ziemi.
Szczegóły publikacji: Niewieczerzał S., Sulkowska J.I. (2019), Supercoiling in a Protein Increases its Stability, Physical Review Letters, Volume 123, Issue 13, Article number: 138102, DOI: https://doi.org/10.1103/PhysRevLett.123.138102.
Redaktorzy „Physical Review Letters” potraktowali publikację naukowców z UW jako „temat okładkowy” jednego z numerów pisma. Grafika ilustrująca niniejszy wpis wizualizuje rezultaty badań dr Niewieczerzała oraz prof. Sułkowskiej i pochodzi z okładki 13. numeru 123. tomu periodyku.
Źródło: www.uw.edu.pl
Nanomateriały nowej generacji dla technologii fotonicznych
01 października 2019Zespół dra Wiktora Lewandowskiego z Wydziału Chemii Uniwersytetu Warszawskiego, we współpracy z badaczami z Hiszpanii i USA, uzyskał dynamiczne nanomateriały ciekłokrystaliczne, które mogą stać się istotnym elementem budulcowym przyszłych generacji urządzeń optoelektronicznych, np. superszybkich komputerów optycznych czy wydajnych diod elektroluminescencyjnych.
Nanomateriały zostały także wykorzystane do przygotowania periodycznych, jednowymiarowych struktur ciekłokrystalicznych. Wyniki prac zostały opisane w trzech artykułach opublikowanych w prestiżowych czasopismach naukowych.
Dwie prace – opublikowane na łamach Chemistry of Materials – powstały w ramach grantu FIRST TEAM Fundacji na rzecz Nauki Polskiej. W czasopiśmie ACS Nano zostały natomiast opublikowane wyniki badań nad strukturami periodycznymi.
Uzyskane wyniki badań w istotny sposób poszerzają naszą wiedzę na temat dynamicznej kontroli nanomateriałów, która jest niezwykle istotna dla rozwoju przyszłych technologii optoelektronicznych opartych na wytwarzaniu (diody elektroluminescencyjne, LED) i kontroli światła (komputery optyczne). W obu przypadkach sposobność przełączania struktury uzyskiwanych materiałów można wykorzystać do optymalizacji ich parametrów dla konkretnych typów urządzeń.
W pierwszej pracy w Chemistry of Materials zespół badaczy z Uniwersytetu Warszawskiego opisuje swoje osiągnięcia związane z wytworzeniem nanocząstek srebra, które w zależności od temperatury tworzyły różne, przestrzennie zorganizowane układy. Co istotne, zmianie ułożenia nanocząstek towarzyszyła zmiana właściwości optycznych (plazmonowych) materiału. Te eksperymentalne obserwacje zostały potwierdzone obliczeniami prowadzonymi przez naukowców z Karlsruhe Institute of Technology. Kluczowym elementem pracy był eksperyment w którym wykazano, że uzyskany materiał można przełączać nawet 400 razy bez wyraźnego spadku efektywności – o rząd wielkości więcej, niż plazmonowe struktury opisywane w literaturze. Udowodniono zatem, że tego typu materiały mogą stanowić podstawę do budowy relatywnie trwałych, przełączalnych metamateriałów.
Druga praca na łamach tego samego czasopisma opisuje wykorzystanie przez badaczy z UW nanokryształów PbS/CdS uzyskanych przez naukowców z Bowling Green State University do wytworzenia serii nanomateriałów ciekłokrystalicznych. Podobnie jak w pracy opisywanej powyżej nanokryształy te spontanicznie samoorganizowały się w struktury uporządkowane o zmiennej geometrii. Interesującym aspektem tych badań była możliwość bardzo szybkiego przełączania ułożenia tysięcy nanocząstek (rząd wielkości szybciej niż wcześniej opisywane materiały), co przełożyło się na możliwość badania zależności właściwości optycznych tych materiałów od ich struktury.
W trzeciej pracy, opublikowanej w ACS Nano, zespół badaczy z Uniwersytetu Warszawskiego opisał proces wytworzenia nanocząstek pokrytych odpowiednio zaprojektowanymi ligandami, które umożliwiły ich efektywne wymieszanie z ciekłym kryształem. Badania były prowadzone we współpracy z zespołem z Politechniki Warszawskiej, który udowodnił, że uzyskany materiał kompozytowy można wykorzystać do przygotowania jednowymiarowych, periodycznych struktur oraz wytłumaczył nieintuicyjny proces prowadzący do ich powstawania. Tego typu jednowymiarowe, periodyczne struktury znane z natury (nić pająka, bambus) nie były osiągalne w procesie samoorganizacji.
Więcej informacji:
Dr Wiktor Lewandowski ukończył studia magisterskie na Wydziale Biologii i Wydziale Chemii Uniwersytetu Warszawskiego, doktorat uzyskał zaś na Wydziale Chemii UW (dyplom z wyróżnieniem). Odbył staże naukowe w Massachusetts Institute of Technology w Bostonie w USA, na Uniwersytecie Mariborskim w Słowenii oraz w CICbiomaGUNE w Hiszpanii. Jest laureatem programów START, INTER i FIRST TEAM Fundacji na rzecz Nauki Polskiej. Uzyskał również granty w programach NCN i MNiSW. W 2012 i 2016 roku otrzymał stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego za wybitne osiągnięcia.
Zdjęcie – od lewej: mgr Ewelina Tomczyk, mgr Maciej Bagiński, dr Wiktor Lewandowski, mgr Piotr Szustakiewicz, mgr Dorota Grzelak, mgr Sylwia Parzyszek.
Źródło: www.fnp.org.pl
Wykładowcy wizytujący na UW
W nowym roku akademickim studenci UW będą mogli uczestniczyć w zajęciach prowadzonych przez naukowców zagranicznych. Wkrótce pracę na uczelni rozpocznie 15 wykładowców wizytujących reprezentujących nauki przyrodnicze, humanistyczne i społeczne.
Od kwietnia 2018 roku UW realizuje Programu zintegrowanych działań na rzecz rozwoju Uniwersytetu Warszawskiego (ZIP). W ramach programu finansowane są m.in. nowe kierunki studiów, stypendia na wyjazdy zagraniczne, szkolenia i szkoły letnie, a także rozwój systemów informatycznych uczelni. Jego celem jest podniesienie jakości nauczania, wzbogacenie oferty studiów doktoranckich, rozwój kompetencji studentów i pracowników, usprawnienie i unowocześnienie zarządzania.
Jednym z działań realizowanych w ramach Programu ZIP jest projekt „Włączanie badaczy z zagranicy w dydaktykę UW”. Projekt ten przewiduje zatrudnienie na Uniwersytecie Warszawskim międzynarodowych wykładowców wizytujących, którzy poprowadzą ciekawe zajęcia dla studentów i podzielą się swoim doświadczeniem badawczym.
Zatrudnienie naukowców z zagranicy ma na celu m.in.: intensyfikację transferu wiedzy naukowej, poszerzenie oferty dydaktycznej o nową tematykę i specjalności oraz doskonalenie umiejętności językowych studentów.
Kandydatów na wykładowców wyłoniono w drodze konkursu, który trwał od czerwca do września. Pierwsi wykładowcy wizytujący w roku akademickim 2019/2020 będą mogli rozpocząć pracę w poszczególnych jednostkach UW od 1 listopada. Naukowcy będą zatrudniani na okres od 2 do 5 miesięcy.
15 wybranych przez komisję konkursową wykładowców reprezentuje nauki przyrodnicze, humanistyczne i społeczne. Badacze pochodzą z Ameryki Północnej, Azji oraz z całej Europy.
Wykładowcy wizytujący w roku akademickim 2019/2020:
- Gaetano Assanto – Wydział Fizyki
- Michele Clement – Wydział Neofilologii
- Roberto Rabel – Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
- Marek Zreda – Wydział Geologii
- Germa Bel – Wydział Geografii i Studiów Regionalnych
- Yuefan Deng – Interdyscyplinarne Centrum Modelowania Matematycznego i Komputerowego
- Joanna Zawacka-Pankau – Wydział Chemii
- Raz Kletter – Wydział Historyczny
- Maria Rachael Coady Bedard – Wydział Pedagogiczny
- Yehuda B. Band – Wydział Fizyki
- Robert Maitland – Wydział Geografii i Studiów Regionalnych
- Zbigniew Struzik – Wydział Fizyki
- Solange Maslowski – Centrum Europejskie
- Alain Goasduff – Wydział Fizyki
- Bistra Andreeva – Wydział Lingwistyki Stosowanej
Jednostki UW zapraszające naukowców mogły zgłaszać kandydatów na wykładowców wizytujących do 8 września. Komisja konkursowa brała pod uwagę kandydatury badaczy zagranicznych, tzn. nieposiadających obywatelstwa polskiego lub posiadających obywatelstwo polskie, ale co najmniej od 3 lat zatrudnionych na zagranicznej uczelni lub w zagranicznej instytucji badawczej.
Kolejna tura konkursu w sprawie zatrudnienia na rok akademicki 2020/2021 zostanie ogłoszona w lutym 2020 r. Do roku 2022 planowane jest zatrudnienie co najmniej 33 zagranicznych badaczy. Więcej informacji znajduje się na stronie Programu ZIP.
Źródło: www.uw.edu.pl
7 błędów w planowaniu ścieżki zawodowej i jak ich uniknąć 23.10
Więcej informacji: https://portal.uw.edu.pl/web/biuro-karier/7-bledow-w-planowaniu-sciezki-zawodowej-i-jak-ich-unikac-23.10
Fulbright Specialist Program
Polsko-Amerykańska Komisja Fulbrighta rozpocznie 1 października 2019 nabór wniosków konkursowych w ramach programu Fulbright Specialist Program na goszczenie amerykańskich specjalistów reprezentujących takie dziedziny naukowe, jak:
AMERYKANISTYKA, ANTROPOLOGIA, ARCHEOLOGIA, ADMINISTRACJA PUBLICZNA, BIBLIOTEKOZNAWSTWO, DZIENNIKARSTWO I KOMUNIKACJA SPOŁECZNA, EDUKACJA, EKONOMIA, FIZYKA, INFORMATYKA, KSZTAŁCENIE INŻYNIERÓW, NAUKI BIOLOGICZNE, NAUKI CHEMICZNE, NAUKI POLITYCZNE, MATEMATYKA, OCHRONA ŚRODOWISKA, POKÓJ I ROZWIĄZYWANIE KONFLIKTÓW, POMOC SPOŁECZNA, PRAWO, ROLNICTWO, SOCJOLOGIA, URBANISTYKA, ZARZĄDZANIE, ZDROWIE PUBLICZNE/GLOBALNE.
Fulbright Specialist Program jest wyjątkowy wśród programów Fulbrighta, ponieważ kierowany jest do instytucji, które opracowują projekt bazując na najważniejszych obszarach dla swojego wzrostu i rozwoju, a cel projektu z udziałem amerykańskiego Specjalisty opiera się na potrzebach instytucji goszczącej.
KTO MOŻE UBIEGAĆ SIĘ O WIZYTĘ SPECJALISTY?
Uczelnie, instytuty badawcze, jednostki naukowe PAN, międzynarodowe instytuty naukowe oraz inne jednostki naukowe, placówki oświatowe, instytucje rządowe, kulturalne i medyczne oraz rządowe i pozarządowe organizacje badawcze w Polsce.
Wnioski mogą składać instytucje wyrażające gotowość przyjęcia specjalisty do prowadzenia lub uczestniczenia w m.in. wykładach, seminariach i warsztatach, sympozjach, konferencjach, konsultacjach w zakresie prac programowych oraz rozwoju kadry administracyjnej/pracowników naukowo-badawczych, do wykonywania ocen i ekspertyz, czy też rozwijania lokalnych programów i/lub projektów badawczych.
OGŁOSZENIE WYNIKÓW KONKURSU:
6-8 tygodni po zakończeniu naboru wniosków zgłoszeniowych
CZAS TRWANIA STYPENDIUM:
14-42 dni (dni kalendarzowych)
INSTYTUCJA GOSZCZĄCA ZOBOWIĄZANA JEST DO POKRYCIA KOSZTÓW ZWIĄZANYCH Z POBYTEM SPECJALISTY:
– zakwaterowania
– wyżywienia
– podróży krajowych
TERMIN PRZESYŁANIA WNIOSKÓW ZGŁOSZENIOWYCH: do 12 listopada 2019 r.
WARUNKIEM UCZESTNICTWA W KONKURSIE JEST:
1. Złożenie przez instytucję goszczącą wniosku/formularza zgłoszeniowego W WERSJI ELEKTRONICZNEJ (w formacie WORD oraz PDF-skan formularza z podpisem*) do 12 listopada 2019 r., przesyłając go na adres paulina.kubylis@fulbright.edu.pl
2. Złożenie przez amerykańskiego kandydata aplikacji do systemu Roster za pośrednictwem World Learning, zgodnie z aktualnymi wymogami programu Fulbright Specialist Program (dostępnymi na stronie Fulbright Specialist Program administrowanej przez World Learning) tylko w przypadku projektów ze wskazaniem konkretnego Specjalisty. W przypadku wniosków otwartych Specjalista będzie wybrany z bazy Roster.
* Wniosek może zostać podpisany przez: kierownika, dyrektora, rektora, prorektora, dziekana, prodziekana, kanclerza, skarbnika, sekretarza itp.
Szczegółowe zasady funkcjonowania programu znajdują się na stronie Polsko-Amerykańskiej Komisji Fulbrighta oraz stronie World Learning.
W przypadku jakichkolwiek pytań proszę kontaktować się z Komisją Fulbrighta: paulina.kubylis@fulbright.edu.pl
Ceremonia podpisania projektu ENSEMBLE3
24 września podczas wydarzenia Research and Innovation days zorganizowanego w Brukseli miała miejsce symboliczna uroczystość podpisania projektu ENSEMBLE3. Projekt reprezentowali koordynotor dr hab. Dorota A. Pawlak, prof. nadzw. (ITME i UW) oraz prof. Jose M. Pitarke – dyrektor NanoGUNE z Hiszpianie.
Podczas ceremonii projekt został podpisany przez dr hab. Dorota A. Pawlak, prof nadzw. i Jean-Eric Paquet, Dyrektora Generalnego RTD (Dyrekcji Generalnej Badań i Rozwoju Komisji Europejskiej). Dyrektor przedstawił główne przesłanie, wyzwania i możliwości programu Teaming. Ceremonia była skierowana do 14 laureatów programu Teaming, była więc doskonałą okazją do dyskusji i nawiązania kontaktów pomiędzy lauretami koordynatorami i partnerami poszczególnych projektów.
W ramach tego samego wydarzenia w czasie sesji „Bridging, Widening, Sharing: let’s Advance Europe together!” komisarz Carlos Moedas i członkini komitetu parlamentu europejskiego ds. środowiska (ENVI) Adina-Ioana Vălean przywitali i pogratulowali na scenie przedstawicielom projektów nagrodzonych w ostatniej edycji programu Teaming for Excellence. Sesja była poświęcona znaczeniu i wykorzystaniu enklaw doskonałości i kluczowej w tym roli wszystkich interesariuszy dla postępu badań i rozwoju w Europie.
Celem projektu jest utworzenie Centrum doskonałości dla nanofotoniki, zaawansowanych materiałów i technologii wzrostu kryształów. To ambitne przedsięwzięcie jest możliwe dzięki finansowaniu uzyskanemu w ramach programu Teaming for Excellence Komisji Europejskiej z Horyzontu 2020 oraz Międzynarodowym Agendom Badawczym Fundacji na rzecz Nauki Polskiej. Łącznie na stworzenie centrum zostanie przeznaczonych około 30 milionów EUR.
Centrum Doskonałości ENSEMBLE3 będzie prowadzić działalność w dziedzinie wzrostu kryształów oraz projektowaniu i wytwarzaniu materiałów funkcjonalnych, które mogą znaleźć zastosowanie między innymi w nanofotonice, medycynie, telekomunikacji oraz fotowoltaice. Projekt jest realizowany przez wiodące polskie instytucje naukowego – Sieć Badawcza Łukasiewicz Instytut Technologii Materiałów Elektronowych i Uniwersytet Warszawski przy wsparciu Narodowego Centrum Badań i Rozwoju. Kluczową rolę w konsorcjum projektowym odgrywają również znaczące europejskie ośrodki naukowe, w tym Sapienza University of Rome (Włochy), Karlsruhe Institute of Technology (Niemcy) oraz Cooperative Research Center nanoGUNE Consolider (Hiszpania).
Więcej informacji: http://ensemble3.eu/
Poniższe materiały pochodzą ze strony Komisji Europejskiej: https://ec.europa.eu/digital-single-market/events/cf/european-research-and-innovation-days/item-display.cfm?id=23470#
Przedstawiciele 14 projektów nagrodzonych w programie Teaming for Excellence Horyzontu 2020 z komisarzem Carlos Moedas i członkinią komitetu parlamentu europejskiego ENVI Adina-Ioana Vălean.
Koordynator projektu ENSEMBLE3 – dr hab. Dorota A. Pawlak i Dyrektor Generalny RTD (Dyrekcji Generalnej „Badania naukowe i innowacje”) po podpisaniu certyfikatu projektu.